Polski i ukraiński wiek XX w perspektywie historii edukacji

             Książka stanowi próbę spojrzenia na losy Polaków i Ukraińców rozpatrywane z punktu widzenia dokonań edukacyjnych obu społeczeństw. Jest to syntetyczne ujęcie okresów, gdy obie narodowe pedagogie powstawały, a następnie rozwijały się zarówno w warunkach państw obcych (Imperium Rosyjskiego, Austro-Węgier i Prus), jak i własnych państw narodowych (II RP lub URL) lub zależnych od ZSRR państw komunistycznych  (PRL i ZSRR).

        Autor stosuje metodę komparatystyki obu pedagogii w długiej cezurze - od końca XIX wieku do drugiej dekady XXI wieku włącznie. Podkreśla także i uzasadnia przesądzającą rolę elit w obu społeczeństwach. Opracowanie jest udaną próbą zarysowania polsko-ukraińskiej perspektywy długiego trwania w formie monografii historyczno-pedagogicznej. Z tego wynika jego użyteczność dla dalszego rozwoju systemów edukacyjnych w trzeciej dekadzie XXI wieku, zarówno w III Rzeczypospolitej, jak i niepodległej Ukrainie, a także rozwoju wzajemnych relacji obu społeczeństw.

 Badania regionalne w historii wychowania - Pomorze

                  Struktura książki oraz jej zamysł metodologiczny jest pomysłem redaktora naukowego, a zarazem autora większości tekstów. Strategia badań zawierała odniesienia do uwarunkowań w opracowaniu przeszłości i teraźniejszości regionu. Została ona przybliżona we wprowadzeniu, tam tez zostały zarysowane wiodące problemy badawcze, charakterystyka literatury oraz omówiona główna teza o przerwanej kulturowej ciągłości Pomorza. W pewnym stopniu dopełnieniem zawartych we wprowadzeniu rozważań jest obszerna charakterystyka regionu jak przedmiotu badan historii edukacji. Dalsza konstrukcja książki ujęta jest w układzie chronologicznym. Kryterium podziału stanowi zakończenie II wojny światowej, a więc katastrofa ciągłości kulturowej Pomorza wyprowadzonej od XI wieku do połowy wieku XX.