I.1. Nazwa dyscyplin: 

- sekcja historyczno – literaturoznawcza: historia, literaturoznawstwo; 

- sekcja człowiek – środowisko – społeczeństwo: nauki biologiczne, nauki o bezpieczeństwie.

I.2. Poziom kształcenia: poziom 8 PRK

I.3. Nadawany tytuł naukowy: Kształcenie w szkole doktorskiej kończy się złożeniem rozprawy doktorskiej i wszczęciem postępowania w sprawie nadania stopnia doktora. 

Dziedzina – nauki humanistyczne, dyscyplina – historia, dyscyplina – literaturoznawstwo.

Dziedzina – nauki społeczne, dyscyplina – nauki o bezpieczeństwie.

Dziedzina – nauki ścisłe i przyrodnicze, dyscyplina – nauki biologiczne.

I.4. Szkoła doktorska prowadzona w Akademii Pomorskiej jest zorganizowaną formą kształcenia w 4 dyscyplinach, zgrupowanych w dwóch sekcjach.

I.5. Dziedziny nauki i dyscypliny naukowe do których odnoszą się efekty uczenia się:

Dziedzina: nauki humanistyczne.  Dyscyplina: historia, literaturoznawstwo

Dziedzina – nauki społeczne. Dyscyplina – nauki o bezpieczeństwie

Dziedzina – nauki ścisłe i przyrodnicze. Dyscyplina – nauki biologiczne.

I.6. Koncepcja Szkoły Doktorskiej w Akademii Pomorskiej i cel jej działania:

Celem Szkoły Doktorskiej działającej w Akademii Pomorskiej jest stworzenie możliwości współpracy między dyscyplinami z zakresu nauk ścisłych i przyrodniczych, społecznych oraz humanistycznych, a także ukazanie możliwości wzajemnej przydatności przy realizacji poszczególnych zadań badawczych z pozoru odległych od siebie dyscyplin. 

W skład szkoły wchodzą dwie sekcje: Historia/literaturoznawstwo oraz Nauki biologiczne/Nauki o bezpieczeństwie. Historię i literaturoznawstwo łączy jako podstawa badań – tekst kultury, inaczej jednak w dyscyplinach interpretowany. Umiejętność połączenia obu warsztatów daje możliwość pełniejszego zrealizowania zadań badawczych i ukazania nowych przestrzeni badawczych, czy też odkrycia nowych możliwości interpretacyjnych poprzez zastosowanie metod charakterystycznych dla innych dyscyplin.

Nauki o bezpieczeństwie oraz nauki biologiczne będą ogniskować współpracę wokół zagadnień: człowiek-społeczeństwo-środowisko. Możliwość współdziałania metod badawczych dyscyplin tych nauk przynosi ze sobą oryginalne podejście w myśleniu o człowieku jako uczestniku środowiska przyrodniczego, które przecież jest motywowane także życiem społecznym, podlegającym z kolei czynnikom bezpieczeństwa. Doktoranci całej szkoły doktorskiej mieliby możliwość wymiany doświadczeń w ramach wspólnych zajęć kształcących tzw. umiejętności miękkie oraz konwersatoriów specjalistycznych.